Ο Δ’ Παγκόσμιος θα είναι… κυβερνοπόλεμος
Ο επόμενος «Μεγάλος» πόλεμος δεν πρόκειται να διεξαχθεί ούτε με άρματα, ούτε με αεροπλάνα … και υποβρύχια αλλά με οθόνες, τερματικά και πληκτρολόγια. Μέχρι πρότινος οι πολεμικές επιχειρήσεις είχαν ως πεδίο δράσης την ξηρά, τη θάλασσα και τον αέρα. Σε αυτά ήρθε να προστεθεί και μια τέταρτη πολεμική διάσταση, που δεν είναι άλλη από τον κυβερνοχώρο.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες χτίζουν ήδη την αμυντική τους θωράκιση για την αντιμετώπιση μιας ενδεχόμενης διεξαγωγής πολέμου στον κυβερνοχώρο, με το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας να επενδύει εκατομμύρια δολάρια για την αντιμετώπιση της διαδικτυακής απειλής.
Περισσότερα από 500 εκατομμύρια δολάρια έχουν διατεθεί ως τώρα από το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας για την ανάπτυξη ειδικών τεχνολογιών στο διαδίκτυο και σκοπεύει να δαπανήσει μέχρι το 2014 περί τα 12 δις δολάρια.
Πρόσφατα ο Αμερικανός υφυπουργός Άμυνας Γουίλιαμ Λιν παρουσίασε τη νέα στρατηγική του αμερικανικού στρατού στον κυβερνοχώρο, αναγνωρίζοντας έτσι και επίσημα τον κυβερνοχώρο ως πεδίο δράσης των ενόπλων δυνάμεων.
Στο πλαίσιο της παρουσίασης ο Λιν αναφέρθηκε στην ηλεκτρονική επίθεση που δέχθηκε το Πεντάγωνο τον Μάρτιο κατά την οποία εκλάπησαν 24.000 μυστικά έγγραφα των ΗΠΑ: “Ορισμένα από τα δεδομένα αυτά είναι ασήμαντα, περιγράφουν για παράδειγμα εξαρτήματα τεθωρακισμένων, υποβρυχίων. Ένα μεγάλο μέρος όμως αφορά τα πλέον ευαίσθητα συστήματά μας”.
Το 2008, ο αμερικανικός στρατός ήταν το θύμα μιας σοβαρής διαδικτυακής επίθεσης, όταν μέρος του δικτύου του μολύνθηκε με έναν ιό (worm), γνωστό ως agent.btz.
Ο πρόεδρος Ομπάμα, έχει παραδεχθεί πως η διαδικτυακή απειλή είναι μία από τις πιο σοβαρές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα του.
Οι ΗΠΑ δεν είναι φυσικά η μοναδική χώρα που επενδύει σε αυτό το πεδίο. Tον περασμένο Μάιο και ο Βρετανός υπουργός Άμυνας Νικ Χάρβει είχε κάνει λόγο για ένα πρόγραμμα ανάπτυξης “κυβερνοόπλων”, ως μέρος του εξοπλισμού των βρετανικών ενόπλων δυνάμεων.
Πρώτη σε πωλήσεις στον τομέα αυτό είναι σήμερα η εταιρία αεροδιαστημικής τεχνολογίας Lockheed Martin, η οποία μάλιστα έχει προχωρήσει ήδη στην κατασκευή εικονικών πεδίων μαχών ενώ μερίδιο της πίτας από την αγορά ηλεκτρονικών όπλων προσπαθούν να κερδίσουν και άλλες μεγάλες εταιρίες, όπως η Boing και η EADS.
Ο κυβερνοχώρος ως νέο πεδίο μάχης απασχολεί στο μεταξύ και τους διεθνείς νομικούς κύκλους με μια ομάδα 15 ειδικών από διάφορες χώρες να ετοιμάζει το “Εγχειρίδιο του διεθνούς δικαίου για χρήση στον κυβερνοπόλεμο”.
Ένας από τους συντάκτες είναι ο Τόμας Βίνγκφιλντ, ο οποίος υποστηρίζει ότι μια χώρα μπορεί να απαντά και με συμβατικά στρατιωτικά μέσα σε επιθέσεις στον κυβερνοχώρο:
“Όταν αντιμετωπίζεις μια ένοπλη επίθεση, που ισοδυναμεί δηλαδή με μια επίθεση με τεθωρακισμένα, μια επίθεση σε βάρος πολιτών ή στρατιωτών, τότε το διεθνές δίκαιο επιτρέπει αμέσως σε αυτές τις χώρες να αντιδράσουν στρατιωτικά για να σταματήσουν την απειλή”.
Στις αρχές του μήνα το Πεντάγωνο δήλωσε πως σχεδιαζει να δημοσιεύσει τις προτάσεις του για την κατηγοριοποίηση των επιθέσεων στον κυβερνοχώρο ως πράξεις πολέμου.
Στον κυβερνοχώρο υπάρχει ωστόσο μια σημαντική διαφορά σε σχέση με τα υπόλοιπα πεδία των μαχών. Εδώ πολύ εύκολα μπορεί κανείς να σβήσει τα ίχνη του και να ενοχοποιήσει άλλους. Προς το παρόν θεωρείται σχεδόν αδύνατο να εξακριβωθεί με απόλυτη βεβαιότητα ο δράστης μιας επίθεσης.
