Έλληνας φοιτητής θα φτιάξει τα σπίτια μας στο Φεγγάρι!
Ο Έλληνας φοιτητής, μαζί με τους συνεργάτες του (μια ομάδα από μηχανικούς ως βιολόγους), παρουσίασε ήδη μια καινοτόμα ιδέα για μια σεληνιακή βάση θαμμένη μέσα σε σεληνιακό κρατήρα
Ένας Έλληνας φοιτητής, τελειόφοιτος της Σχολής Αρχιτεκτονικής του ΕΜΠ, σχεδιάζει κάτι πολύ πιο πρωτότυπο από ένα ακόμη κτίριο στην Ελλάδα: κατοικίες για μία ευρωπαϊκή βάση στη Σελήνη.
Ο ‘Αγγελος Χρυσοβαλάντης-Αλφατζής, ο οποίος είναι επίσης απόφοιτος του Τμήματος Εσωτερικής Αρχιτεκτονικής, Διακόσμησης και Σχεδιασμού Αντικειμένων του ΤΕΙ Αθήνας, είναι ένας από τους νεαρούς ερευνητές από πολλά ευρωπαϊκά πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα, που συνεργάζονται με το κέντρο αστροναυτών του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) στην Κολωνία της Γερμανίας και «κατεβάζουν» νέες ιδέες, οι οποίες θα βοηθήσουν τις μελλοντικές αποστολές της Ευρώπης στο φεγγάρι και πέρα από αυτό.
Ο Έλληνας φοιτητής, μαζί με τους συνεργάτες του (μια ομάδα από μηχανικούς ως βιολόγους), παρουσίασε ήδη μια καινοτόμα ιδέα για μια σεληνιακή βάση θαμμένη μέσα σε σεληνιακό κρατήρα, ένα σχέδιο που αναπτύχθηκε και διακρίθηκε στο πλαίσιο του περυσινού διαγωνισμού της ESA για τη σχεδιαζόμενη δημιουργία ενός Σεληνιακού Χωριού.
Η επιτόπια άντληση ή παραγωγή πρώτων υλών είναι κάτι που αποτελεί βασικό στόχο της ESA. «Πάντα προσπαθώ να βρω υλικά και δομικές λύσεις σύμφωνες με τους διαθέσιμους πόρους επί τόπου. Προς το παρόν, η εστίασή μου είναι στη χρήση ανεπεξέργαστου σεληνιακού εδάφους για την κατασκευή και για άλλες αρχιτεκτονικές εφαρμογές», δήλωσε ο Χρυσοβαλάντης-Αλφατζής.
Η βάση που η διεπιστημονική ομάδα του έχει σχεδιάσει στη Σελήνη, μπορεί να υποστηρίξει τη διαμονή ανθρώπων και την προστασία τους από τις ακραίες συνθήκες που επικρατούν εκεί, μεταξύ άλλων από την έκθεση σε ακτινοβολίες και τις μεγάλες μεταβολές της θερμοκρασίας, καθώς και τη μειωμένη βαρύτητα.
Το σχέδιο περιλαμβάνει την αποστολή φουσκωτών μονάδων διαβίωσης και την εγκατάστασή τους στη βάση ενός μικρού κρατήρα στη νότια πολική περιοχή της Σελήνης. Ένα σύστημα υποστήριξης της ζωής θα είναι προσαρτημένο σε κάθε τέτοια φουσκωτή μονάδα, η οποία μετά θα σκεπαστεί από το σεληνιακό έδαφος, ώστε να προστατεύει καλύτερα τους ενοίκους της από τις ακτινοβολίες και τις ακραίες θερμοκρασίες, καθώς και από τις πτώσεις μικρών μετεωριτών.